Hallo, ik ben Jessica

Mijn weg naar japans borduren begon al vroeg in mijn leven.Ik weet niet meer wie mij leerde breien en hoe oud ik was, maar ik moet ongeveer 4 jaar oud zijn geweest. Mijn moeder was altijd bezig met draad en stof, net als mijn grootmoeders. Van hen kreeg ik de liefde voor handwerken en naaien. Tegen de tijd dat ik 14 was, kon ik kantklossen.
Ik heb voor textielleraar gestudeerd om les te geven op een middelbare school. Ik heb nooit lesgegeven op een middelbare school, maar privélessen gegeven aan kleine groepen in kantklossen, temari en yubinuki, twee andere vormen van japans borduurwerk. Ik heb 2 certificaten voor temari van de Japanse Temari-vereniging, tegen de tijd dat ik voor de derde kon gaan werken, was ik te veel betrokken bij Japans borduren, Nuido.
In 2008 kocht ik het boek Beginnersgids voor Japans borduren van Julia D Gray. Ik heb ook een borduurpakket gekocht van Midori Matsushima. Al snel kwam ik erachter dat ik een leraar nodig had, een boek en een pakket was niet genoeg om deze prachtige techniek te leren. Toen ik een foto van Eternal Grace tegenkwam, besloot ik dat het tijd was om een leraar te zoeken. In 2010 heb ik contact opgenomen met Beate Pietzsch en in 2011 ben ik begonnen aan mijn fase 1 ( zie de art gallery ).
Ik wist dat ik met Eternal Grace ( zie de art gallery ) niet het gewenste resultaat zou kunnen krijgen als ik de fasen niet zou volgen en enig vertrouwen zou krijgen om het ontwerp met een goed resultaat te borduren. Het was geweldig toen ik met Eternal Grace kon beginnen en tegen die tijd wist ik dat ik niet zou stoppen met het borduren van Japans borduurwerk.
Elke fase leerde mij iets nieuws en gaf mij wat meer zelfvertrouwen. Niet alleen technisch maar ook over mezelf. Ik kan niet borduren als er chaos in mijn hoofd is. Ik moet mijn hoofd leegmaken van de dagelijkse dingen, als dat niet lukt, hoef ik niet te borduren. Het werkzal er dan toch weer uitgehaald moeten worden. Het is zo anders dan alle andere ambachten die ik doe. Ik kan altijd een temari borduren of  kloskant maken, maar niet altijd Japans borduurwerk.
In 2019 was er een speciale klass in Engeland met Bevy of Beauties. Beate moedigde me aan om te gaan, ze dacht dat ik er klaar voor was en het borduurwerk van anderen moest zien. Het was een vermoeiende maar prachtige ervaring. De lessen openden voor mij een nieuwe wereld en ik ontmoette veel medeborduursters.
Tijdens de pandemie hadden we minder lessen, maar ik kon meedoen met de speciale lessen van het japanse Kurenai-kai. Een nieuwe benadering van Japans borduurwerk voor mij. De techniek was belangrijk, maar de artistieke kant was net zo belangrijk, zo niet belangrijker.
Dit traject heeft mij het vertrouwen gegeven om aan mijn fase 10 te beginnen.

Direct nadat fase 10 klaar was heb ik mijn teachers certificate gehaald en kan ik lesgeven in Nuido volgens de school van Kurenai-Kai en het JEC.