Naast de Hagoromo silver dat wordt meegeborduurd in het blad om het zonlicht te vangen zijn er ook versieringen aangebracht op een aantal bladeren om de lichtval en de beweging te versterken.

Dit is gedaan in de superimposed techniek, al is de basis de flaxleave techniek. Omdat een deel van de lijnen van het motief er weer uitgehaald worden als ik klaar ben noemen we het superimposed.

Eerst maak je een raster van lijnen in 3 verschillende richtingen.

Daarop borduur je de “sterren”van de flaxleave. Ik heb dit in shellsilver gedaan om nog meer het licht te benadrukken dat daar op het blad valt.

Als je dan het eerste raster weghaalt houd je een subtiel spel van lijnen over.
De dauwdruppels in dit stukje zijn ook gedaan met hetzelfde shellsilver, kleine glimmertjes die het licht vangen.

De stuifmeelkorrels.

Zoals je ziet op bovenstaande foto ben ik begonnen aan de stuifmeelkorrels.

Eerst borduur je een ovaal ringetje van #2 twisted silver of gold. Tijdrovend, maar dat is Japans borduurwerk. In dit ovaaltje zet je een knoop en daaroverheen komt platte zijde, de blistertechniek.

Het is zoeken naar een balans tussen goed vullen en subtiel houden.

De eerste ovaaltjes waren te vol en de kleur is voor mijn poppy te fel. Hiroshi San raadde me aan om de kleuren voor de stuifmeelkorrels iets subtieler te houden.

De originele kleuren, gekozen in Japan door de professionals.

Ik had al wat kleuren er uit gehaald, omdat het me te bont werd.

En dit is mijn uiteindelijke keuze. Het felle rood en harde blauw-groen heb ik er uit gehaald en vervangen door een goudgeel. Allemaal wat meer verzadigde kleuren waardoor het zachte van mijn bloem wordt versterkt.

Zover ben ik nu. Alle bloembladeren zijn klaar, ik kan verder met de stuifmeelkorrels, dauwdruppels en nog een stukje superimposed.

Maar het is nu eind mei 2025, ik heb ook net de masterclass voor fase 12 gehad en heb daar voldoende huiswerk van. Bovendien staat er een verhuizing op de planning. Vanaf 1 augustus wonen we aan de andere kant van de straat.